
O gün rütbe atlamıştı yüzmilyonlarcası.En azından artık hiçbiri folik asidin yapı taşı değildi.Artık birer proteindi ve bundan gurur duyuyordu her biri.Biyogenez bir görev takılmıştı akıllarına ve inatla başarmak için yarışacaklardı..Koca kafalarıyla umarsızca kıpraşmaya başladı ama hiç birinin kuyruğu dolaşmıyordu bir diğerine.
karşı cins gametin oluşturacağı platforma ihtiyaçları vardı.eskilerden öğrendiklerine göre kocaman güneşe benzer şeye yöneleceklerdi zamanı geldiğinde..güneşle haşır neşirlerdi eskiden biliyorlardı neye benzediğini neyse ki..
yarış başlayacaktı ilk ve son kez buna hazırlardı.
dinlenmeye başladılar herhangi bir uyarı yoktu yarışın başlamasıyla ilgili çünkü.
ama nedense güçten düşüyorlardı ,bu etil alkol olmalıydı ,hareketsizleştiler koca kafaları güzelleşti her birinin,belirli ritimlerle tek vücut olmuş gibi kuyruklarını salladılar..
anlam veremedikleri seslere tempo tuttular .ama birden korktular,.israfilin süru üflediğini zannettiler, oysa ki güneşe başka şekilde bakacaklardı ,hep duydukları akdeniz türkülerine eşlik bile edebileceklerdi belki yarışın sonunda.korktukları başlarına gelmedi hiçbirinin,yanlış anlamadan ibaretmiş herşey.hüsnü çalıyormuş o akşam ,rakı kafasıymış yaşadıkları da ....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder